دمای رنگ یک مشخصه از نور مرئی است که کاربرد‌های مهمی در نورپردازی، عکاسی و فیلمبرداری، چاپ و نشر، صنعت، ساخت فیلم و انیمیشن، ستاره شناسی، باغبانی و سایر زمینه ها دارد. در حقیقت واژه دمای رنگ برای منابع نوری اطلاق می‌شود. در این مقاله سعی شده است تعریف علمی دمای رنگ و همچنین تفاوت‌ها و کاربردهای هر یک از دماهای رنگ نور بیان شود.دمای رنگ یک مشخصه از نور مرئی است که کاربرد‌های مهمی در نورپردازی، عکاسی و فیلمبرداری، چاپ و نشر، صنعت، ساخت فیلم و انیمیشن، ستاره شناسی، باغبانی و سایر زمینه ها دارد. در حقیقت واژه دمای رنگ برای منابع نوری اطلاق می‌شود. در این مقاله سعی شده است تعریف علمی دمای رنگ و همچنین تفاوت‌ها و کاربردهای هر یک از دماهای رنگ نور بیان شود.
بر‌خلاف تصور اولیه، دمای رنگ هیچ گونه ارتباطی به دمای واقعی منبع نور ندارد و مربوط به رنگ نور تولید شده توسط لامپ می‌باشد. همچنین هرچه عدد دمای رنگ پایین تر باشد نور حس گرم تری دارد و هرچه بالاتر رود حس سرد تری ایجاد می‌نماید.

هنگامی که جسم سیاهی گرم می‌شود، در دماهای مختلف نورهای متفاوتی ایجاد می‌کند که این نورها تمام طیف مرئی را پوشش می‌دهند. برای مشخّص کردن نورها و رنگ‌ها از دمای جسم سیاهی که آن را تولید می‌کند، استفاده می‌کنند.[۲] نوری که از شیشه منشور می‌گذرد، به لحاظ بستگی ضریب شکست به طول موج یا پاشیدگی مواد، به رنگ‌های تشکیل دهنده آن تجزیه می‌شود، مانند نور سفید که به طیف وسیع هفت رنگ خود تجزیه می‌گردد. طیف نور مرئی نام بخشی از طیفی الکترمغناطیسی است که با چشم انسان قابل رویت و تشخیص است. طول موج طیف مرئی بین ۳۸۰ تا ۷۵۰ نانومتر[۱] و بسامد آن‌ بین ۴۰۰ تا ۷۰۰ تراهرتز است. حساسیت چشم انسان به طول موج‌های مختلف الکترومغناطیسی متفاوت است و بیشترین حساسیت را به طول موج ۰٫۵۵۵ میکرون دارد. چشم انسان حساسیت بالایی نسبت به طول موج دارد به‌طوری‌که در طول موج‌های ۰٫۵۱ میکرون حساسیت چشم به ۵۰٪ کاهش پیدا می‌کند. منحنی حساسیت چشم انسان نسبت به نور مرئی بازگوکننده این است که میزان حساس بودن چشم انسان با گذشت زمان با شرایط محیطی تطبیق یافته‌است. دمای رنگ یا درجه حرارت رنگ که با واحد کلوین سنجیده می‌شود، بیان‌کنندهٔ میزان روشنایی و رنگ نور است. پدیده ترکیب رنگهای مختلف با طول‌موج‌های متفاوت و تشکیل یک نور جدید را درجهٔ حرارت رنگ می‌نامند و آن را با واحد کلوین (k) می‌سنجند. هرچه درجهٔ کلوین بالاتر باشد نور متصاعد شده خنک‌تر و روشن‌تر خواهد بود و به همین نحو درجهٔ کلوین پایین‌تر بیانگر نورهای گرم مانند زرد و قرمز است.